Schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang elke maand MuziekGeluk in je mailbox

Muziek is het Toverwoord


Toen u
bij ons kwam wonen, was u een gevatte man met veel humor en altijd in voor een geintje. U vertelde graag over uw leven. Uw werk in de bouw, het bespelen van de klarinet, uw vrijwilligerswerk bij een museum.

Hoe meer de dementie u in de greep kreeg, hoe moeilijker dit voor u werd. Ik heb verdriet bij u gezien, onmacht en daardoor boosheid, soms had ik het idee dat u uw zelf in de weg zat.

Dat is zo triest om te zien, dat dementie op die manier grip krijgt op een mens. En een mist optrekt tussen de personen om u heen en u als persoon achter de dementie. Omdat ik u van begin af aan ken, wist ik dat u nu verhalen vertelt, die niet helemaal meer kloppen. Het doet mij verdriet om te zien wat die vervelende ziekte kan aanrichten.

Waar u eerst nog het liefst dagelijks mee naar buiten ging voor een wandeling. Zit u nu in een rolstoel en heeft u hulp nodig om ergens te kunnen komen. Steeds vaker vraagt u na het eten of u naar uw kamer mag.

U wordt dan onrustig en blijft deze vraag herhalen, soms vergeet u dan dat er nog eten of drinken voor u staat. Ik weet dat u altijd graag onze muziekavondjes bijwoonde en dat u dan altijd vrolijk meedeed, u was dan gezellig aanwezig.

Als ik op een ochtend de huiskamer binnenkom en zie dat u daar bent, grijp ik mijn kans. Ik weet u met koffie en iets lekkers nog even op de huiskamer te houden. En de rust bij u te bewaren.

Als ik dan muziek uit uw jeugd aanzet, zie ik een twinkeling in uw ogen verschijnen. Bij het lied: “Hoe jij heette dat ben ik vergeten“, zingt u enthousiast mee. (Corry Konings)

Niet 1x heeft u gevraagd of u naar uw kamer mocht. U bent gebleven tot na de lunch en liet u meevoeren op de tonen van de muziek. Als wij een dag later onze gezamenlijke muziekavond willen gaan starten, bent u op uw verzoek weer op uw kamer. (als ik de huiskamer binnenkom.)

Dus vraag ik aan de zorg of zij willen vragen of u ook wilt komen. En ik vertel dat u de dag ervoor zo goed reageerde op de muziek. Om de rust te creëren, startten wij alvast, zodat de tonen van de muziek u kunnen motiveren en de mist van dementie doet vervagen.

Als u de huiskamer wordt binnen gebracht groet u ons dan ook vrolijk, de muziek doet zijn werk. Ik besluit deze avond er wat instrumenten bij te pakken. U krijgt een tamboerijn die u heftig mee laat klingelen op de muziek.

U zit breed lachend in uw rolstoel en heeft er duidelijk schik in. Als wij voor een Feyenoord fan hand in hand gaan draaien, zingt u vrolijk mee, u zingt: “ Hand in hand karbonade” en uw ondeugende oogjes twinkelen van plezier.

Dan komt het lied: “O wat ben jij mooi.” U laat de tamboerijn flink rammelen en roept gevat: “maar nu niet meer.” Elke keer als dat refrein komt dan komt u erachteraan met: “ maar nu niet meer.” Wat een schik , wat een plezier.

U vraagt niet 1x of u naar uw kamer mag. U geniet , met volle teugen. Als wij daarna nog een borreltje schenken, is voor u het feest compleet. Dit is goud, zo vrolijk, zo blij rammelt uw tamboerijn.

Vlug maak ik een paar foto’s van u. Als aan het einde van de avond de zorg u komt halen en vraagt hoe uw avond was, zegt u: “matig.” Ik lach en weet wel beter. De mooie foto’s zijn het bewijs.

Hoe leuk is het dan dat de zorg in het dossier vermeldt dat u zo heeft genoten en dat uw familie de foto’s toegestuurd krijgt. Dat vind ik nou warme zorg, ook stilstaan bij de familie.

Het zijn de kleine dingen die het doen. Kleine moeite, enorm groot plezier. En dat is ook de kracht van de muziek. Muziek is het toverwoord, muziek gaat verder waar woorden tekort schieten.

Muziek weet de dementie te bespelen. Even lachen, even plezier, even dat geluksmomentje, even is dementie naar de achtergrond.

Ik wens iedereen hele fijne feestdagen toe. Ook al zijn ze wat anders dan normaal. Stay safe, kijk naar elkaar om, juist in deze dagen en maak er wat van.

Weet dat de zorgkanjers met hun gouden hart altijd aan het werk zijn, ook met de feestdagen. Dus ook al is het niet de kerst of oud en nieuw wat je gehoopt had.

Een klein gebaar, kan al heel veel doen. Een goed uiteinde en een heel goed en gezond begin van het nieuwe jaar.

Een jaar waarin al jullie wensen uit mogen komen. Een jaar waar veel muziek inzit.

Dat wens ik jullie van harte toe.

Liefs Lionne

Ignar Rip

Oprichter MuziekGeluk | Trainer I FAB ambassador | innovator, Ignar maakt het zorgen voor mensen met dementie gemakkelijker en leuker. Hij is gepassioneerd over favoriete muziek voor iedereen – innovatie - zorg - en Rotterdam.

Aankomende Trainingen

Boektip van Rip

Recente Blogs

Spotify Afspeellijsten

Chat openen
Hi heb je een vraag of kan ik je ergens mee helpen ?