Eindelijk kan je ook zelf terug naar toen
Muziek bij elk zorg-moment. Haren wassen is ineens geen probleem meer, langer douchen betekend langer muziek kunnen luisteren en mee zingen.
De muziek heeft gemaakt dat je van gesloten naar een open houding bent gegaan.
We praten veel hadden en je het nu fijn vind dat we komen. Wel geef je elke keer aan
Een dansje met de rollator
Het gaat helaas niet zo goed de laatste tijd. Je bent veel in de war, weet het allemaal niet meer zo goed. Je heb goede maar meer slechte dagen. Soms loop je op de gang van de flat te dwalen en hebt een tas vol dierbare spulletjes bij, en als ze dan vragen wat je gaat doen weet je het niet meer net als de weg terug naar huis.
Muziek in de zorg – wat bracht het mij?
Muziek in de zorg! Wat bracht muziek mij maar vooral de cliënten, ik ben mij sinds de Webinar van Ignar Rip bewust geworden hoe belangrijk muziek is niet alleen voor onze cliënten met dementie, Parkinson, Cva, mensen in hun laatste fase, eigenlijk is muziek voor al onze cliënten en eigenlijk denk ik dat muziek belangrijk is voor iedereen.
De mooiste zorg tool is……
Vanaf dat moment zet ik standaard de muziek aan als ik binnen kom, en elke keer vind je het weer geweldig en zingt alles wat je kent mee.
Oompje – is zo vrolijk, zo vrolijk…….
Oompje – is zo vrolijk zo vrolijk – 100 jaar, bijna 101 ben je als je voor het eerst bij ons in zorg komt, het is maar een tijdelijk zorg moment, je bent hier namelijk op vakantie. Samen met een nichtje er even lekker tussen uit. Jullie hebben voor een week een huisje gehuurd op de camping. Ik rijd tot aan de slagboom en druk op de bel, als het goed is mogen wij als we zorg komen verlenen het vakantiepark oprijden. De slagboom gaat open, ik volg de route die ik op heb gekregen maar het valt niet mee, na wat heen en weer rijden en zoeken bereik ik dan eindelijk jullie huisje. Ik stap uit mijn auto, het miezert een beetje, ik loop snel richting het huisje, ik kijk door het raam waar ik langs af kom. Ik zie een wat voorover gebogen slanke man met een vrolijke uitstraling en een nog dikke bos wit haar genieten van zijn beschuitje met hagelslag. Ik klop aan, een vrolijke wat zenuwachtig lijkende dame van begin zestig opent de deur. We geven elkaar een hand en stellen ons voor. Kom gauw binnen zegt ze, het is inderdaad wat fris het is herfst het waait maar regent nu gelukkig niet hard. Ze vraagt of ik mij mijn schoenen uit wil doen, de dame is nogal van het alles klinische schoon houden. Ik leg uit dat ik er ben om dhr. te begeleiden bij het douchen en dat dit echt niet gaat op mijn kousen. Maar ik kan wel wat extra blauwe slofjes uit de auto halen en neerleggen zodat ik en mijn collega’s deze bij binnenkomst aan kunnen doen. Ik loop achter haar aan naar de kamer/keuken. Met een harde stem zegt ze OOMPJE de zuster is er, je lacht, geniet en kijkt niet op of om en neemt nog een hap van je beschuit. Nu nogmaals met een nog iets hardere stem herhaald ze OOMPJE de zuster is er. Je lijkt uit een soort trans te komen kijkt opzij met kleine pret oogjes en neemt me van boven tot onder op dan komt er een grote mooie glimlach op je gezicht je knikt een keer kijkt weer voor je en geniet verder van je beschuitje, rijkelijk belegd met hagelslag wat je zo lekker vind. En beetje verwennen mag wel he zegt het nichtje een beetje lachend maar toch wat verontschuldigend. Als je weer een hap genomen hebt gaan beide armen een stuk omhoog en je handen maken het gebaar van een dirigent, je hoofd gaat vrolijk op en neer mee, je bent vrolijk en hebt kennelijk een leuk deuntje in je hoofd. Terwijl jij lekker geniet van je beschuitje en kopje thee krijg ik vervolgens het strakke werkschema van je nicht te horen, wat de bedoeling is en in welke volgorde, dit steekt volgens haar nog al precies, dit lijkt mij meer overigens meer iets wat zij graag wil als dat het noodzaak is. Al gauw zal blijken dat je nichtje een bijna dwangmatige manier van alles in banen lijden heeft en het is niet gauw goed. Een extra druk voor ons, het is altijd lastiger iets volgens iemand anders zijn volgorde te moeten doen in plaats van je eigen manier van werken, daar hoef ik namelijk niet over na te denken want dat gaat op een natuurlijke logische ingedeelde manier. Maar ik ga me best doen en kijk wat haalbaar is en stellen anders langzaam bij. Je woont in zuid Holland hebt geen kinderen, je bent een echte oude vrijgezel, en dus nooit getrouwd geweest, zover ik begrijp ook echt nooit een relatie gehad, net als jou nichtje overigens die is ook altijd alleen gebleven. Jullie lijken in vele opzichten op elkaar. Je was leraar en gaf geschiedenisles, les geven was je lust en leven. Je verteld er tijdens de zorgmomenten nog steeds met veel passie over, je was ook nog eens een geliefde leraar. Dat bleek wel toen je 100 werd, er zijn toen veel oud leerlingen bij je langs geweest, je kende ze niet meer maar vond de aandacht geweldig. Je nichtje heeft als een van je weinige familie leden zich over je ontfermt. Ze neemt jou 2 tot 3 maal per jaar mee op een kleine vakantie, daarnaast bezoekt ze je met enige regelmaat bij je thuis, en zorg dat alles omtrent de zorg goed verloopt ondanks dat ze best een eindje bij jou uit de buurt woont. Jullie hebben en echte klik en dat is ook goed te zien. Ze zorgt goed voor je, misschien zelfs wel iets te goed. Ik ben geheel op de hoogte van wat moet gebeuren, jij hebt je beschuitje en thee inmiddels op. Ik loop naar de tafel en vraag of je met me mee gaat. Ik moet hard en duidelijk praten je hebt je gehoor apparaten nog niet in en je hoort slecht, ook je zicht is niet optimaal, verder loop je slecht hebt licht urine verlies en nog wat kleine mankementen gerelateerd aan je leeftijd verder lijkt wel nog wel mee te vallen. Je hebt in ieder geval nog heel veel levens vreugde. Je staat op haakt jou arm in de mijne, je kijkt scheef omhoog kijkt me aan met je pret oogjes geeft me een brede glimlach en al zingend loop je mee naar de badkamer. Zingen doe je de hele dag, liedjes uit je jeugd maar ook hele ondeugende en zelf heb je dan het meeste plezier. Je ben een lieve aandoenlijke vrolijke goedlachse cliënt. Het is dan ook altijd fijn te zien dat je weer in mijn route staat. Ik help je om je ochtend jas uit te doen, je maakt een overdreven bibberend geluid brrrr koud zeg je en maakt om dit nog eens te verduidelijken overdreven kouwelijke bewegingen met je lichaam………, de rest moet toch ook nog echt uit we gaan douchen, we zeg je ondeugend, jou mimiek daarbij is goud waard en doet me laten lachen, nee sorry vandaag douche ik niet
Essie de Muziek-zuster
Essie de Muziekzuster Vandaag sta ik weer om 7 uur aan je deur. Je opent na enige tijd geheel aangekleed de deur, boven hoor ik het alarm van je wekker nog af gaan. Ik vraag mij gelijk af of je je net hebt aangekleed of slaap je soms met je kleren aan…… We gaan samen weer naar boven wat het is de wekelijkse douche dag, althans deze dag mogen begeleiden overige dagen heb je geen zorg, dit wil je ook niet, je wilt je eigen regie zolang mogelijk houden. Ik denk dat je ons meer buiten houd omdat je anders bang bent dat misschien teveel door de mand valt. Maar je ziet er niet onverzorgd uit, op je haar na dan wat dat heb ik nog nooit anders gezien als dat het alle kanten op staat behalve de goede, moet er wel bij zegen dat ik je natuurlijk alleen eenmaal per week om 7 uur in de ochtend zie, ga er vanuit dat het je slaaphaar is en overdag gewoon netjes zit. Eenmaal boven waag ik het er toch op, heb je je nou net helemaal aangekleed? Je antwoord met ja, ik leg uit dat dat het niet heel zinvol is omdat het nu dat weer helemaal uit moet, ja zuster dat is waar……..ik denk nog steeds dat het anders zit maar laat het in het midden. Vandaag wil je niet je haren wassen ook niet als ik toch wat aandring en aangeef als ik je help het zo gebeurt is, wetende dat je vorige week je haren ook niet hebt gewassen en dat het dus volgende week dan 3 weken geleden is, maar ik respecteer jou eigen regie. Wel zal ik het straks rapporteren mocht ik volgende week niet komen. Je bent onder tussen weer uit de kleren en stapt voorzichtig wat onzeker en onhandig over de badrand, de beugel die geadviseerd is hangt er nog niet, wel heb je een goede bad-plank waar je stevig op kan zitten. Ik heb het niet zo op douchen in bad! Ik sta vlak bij en hou je bij het instappen goed in de gaten. De kraan staat al open en het water is al bijna lekker warm, als ik de sproeier wil pakken vraag je waarom ik de muziek nog niet aan heb gezet, jij bent de muziek zuster. Ik lach en vind het mooi dat je nu zelf al om de muziek vraagt, ik zoek snel het juiste jaartal op Spotify en als de eerst tonen klinken verschijnt er een brede lach en begin je mee te zingen nadat je eerst hebt verteld wie dit liedje zingt het jaartal en nog wat verdere informatie over de artiest. Het is bijzonder hoeveel je van muziek de artiesten weet uit de jaren 50. En zuster was me haren dan toch maar, dan kan ik langer naar de muziek luisteren. Je vertelt tijdens het douchen dat ik in de straat al bekend ben. Bekend als de muziek zuster, je hebt het tijdens de buurt barbecue uitgebreid aan iedereen verteld ik heb een muziek zuster, die brengt de muziek van vroeger, de muziek die ik zo mooi vind en anders nooit meer hoor, dit vind je toch niet erg he Zuster……. Nee hoor ik vind het zelfs leuk. Gelukkig zuster, ik vind het altijd zo leuk, ik heb er de hele dag goede zin door. Vandaag heb ik door jou de hele dag extra goede zin, wetende dat jij vandaag ook weer de hele dag goede zin hebt. Wil je meer weten over gebruik maken van muziek in de zorg en waarom je eigenlijk meer muziek zou moeten gebruiken tijdens de zorg, lees de pagina Muziek bij dementie Essie PS: Wil je meer verhalen uit Essie’s wijk weten? Kijk op Essie’s Wijkblogs op FB Vertel het verder…….. Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp
Zingen onder de douche (praktijk uit de wijk)
Zingen onder de douche Het is 7.00 uur en ik bel bij je aan…….ik bel nog een keer aan….., ik leg mijn oor tegen het glas van de voordeur ….. stil ik bel je …….niks……. Ik begin me toch wat zorgen te maken, verschillende scenario’s schieten ongewild door mijn hoofd. Het is natuurlijk nog vroeg, maar dat is op jou eigen verzoek. Je brievenbus zit onder aan de deur, ik ga op mijn knie zitten open de brievenbus en roep je naam ……….en nog een keer……. en dan hoor ik je gelukkig roepen, ik kom eraan zuster, gelukkig alles is in orde. Je bent al een tijdje één maal in de week bij ons in zorg om te begeleiden met douchen. Vandaag is het pas de 2de keer dat ik zorg bij je kom leveren. Je bent een bewust gekozen vrijgezelle dame, die graag zo zelfredzaam blijft als mogelijk. Je verteld dan ook regelmatig, ons moeder heeft altijd gezegd je moet je niet laten verwennen en alles wat je afgeeft komt niet meer terug. Die woorden hebben impact gehad want je geeft dan nu ook niks uit handen. Je hebt je eigen patroon en wijkt hier niet vanaf, het kan natuurlijk ook een houvast voor je zijn. De voordeur gaat open, en verwarde alle kanten opstaande haardos en twee nog slaperige ogen kijken om de deur je verontschuldigd je, de wekker was niet gezet. Het is niet erg, ik ben allang blij dat alles goed met je is. Eenmaal boven wijs ik je erop dat het haren wassen is vandaag, dit is een ritueel waarbij shampoos een bepaalde tijd moet intrekken. Je bent wat gehaast en geeft aan dat je al teveel van mijn kostbare tijd hebt verspilt dus slaan we dat maar over, ik verzeker je dat het niet geeft en we vandaag gewoon je haren wassen, vorige week hebben we dit ook al overgeslagen dan blijf ik gewoon wat langer. Je voelt je bezwaard maar stemt toch in. Als we alles klaar hebben gelegd stap je in bad en zet de douche vast aan, ik vraag je of je van muziek houd. Jazeker zeg je, ik pak mijn telefoon zoek de jaren 50 lijst op Spotify aan en leg de telefoon weg op een veilige plek. Je kijkt me verrast aan en zegt, dat zijn Nederlandse liedjes die ken ik, die zijn uit mijn tijd dat vind ik echt mooi! Je maakt je haren nat, het gaat vandaag niet zo soepel je bent ook nog maar net wakker, ik vraag of ik mag helpen, je zegt moeder zei altijd………. Van 1 maal verlies je echt je zelfredzaamheid niet hoor zeg ik lachend, en je geeft me zonder probleem de douche sproeier aan. Ik mag vandaag zowaar je haren wassen, en terwijl ik jou haren was en gelijk jou hoofdhuid goed masseer, geef je aan dat toch wel heel prettig te vinden, ondertussen neurie je mee met de muziek. Terwijl de shampoo intrekt en je tijdens het wassen hebt meegezongen begin je ineens te vertellen…… De muziek doet je denken aan de zondagen van vroeger, de dag dat vader vrij was en tijd maakte voor het gezin. Een vast ritueel alle 4 kinderen werden een beetje gewassen op de keuken tafel en moesten daar dan blijven zitten zodat ze schoon bleven, tot het tijd was om te gaan wandelen. En er werd op zondag serieus gewandeld van ene dorp naar het andere en op de terug weg kregen jullie dan altijd van vader een ijsco, je lacht van vader mochten we zelf kiezen moeder was nogal zuinig en elke zondag was het moeder die het er niet mee eens was z’n grote ijsco en ook nog dat jullie zelf mochten kiezen. Je geniet daar nu nog zichtbaar van terwijl je het aan het vertellen bent. Ook op de kermis was het vader die jullie elk een 10 rittenkaart gaf, zelf in het café aan de overkant op het terras ging zitten en jullie je kaart zelf mochten op maken. Ook werden er kaneel en zuur stokken gekocht door vader. Als moeder mee ging werd er één 10 ritten kaart gekocht en mochten jullie om ste beurten in de schommel, de schommel waar niemand zo hoog in kon schommelen als vader. De muziek doet je ook denken aan het moment dat vader altijd op zondag in zijn lui stoel ging zitten en de radio aanzetten om naar de politiek te luisteren, maar al gauw in slaap viel. Je zus zette de zender dan om naar radio Luxemburg waar Nederlandse muziek werd gedraaid. Vader werd dan snel genoeg weer wakker en zette hem terug naar politiek, jij bent er van overtuigd dat vader nooit echt veel gehoord heeft van wat er gezegd werd, en het meer een gewoonte was, en weer lach je en zingt vervolgens mee met “Ik sta op wacht”, je kent alle liedjes en weet zelfs de artiesten erbij te benoemen. Ik weet zo niet meer welk liedje het was maar ineens begin je over Vincent van Gogh, die geboren blijkt in Nuenen. In 1956 is er door de Amerikanen een geromantiseerde film over een gedeelte van zijn leven gemaakt. Lust for life Hiervoor is destijds o.a in Nuenen gefilmd. Dat was nogal wat in die tijd, alle dames in de wijde omtrek gingen daar natuurlijk op de fiets heen, om een glimp op te kunnen vangen van de Amerikaanse acteurs. Jij wou er ook graag heen, maar moeder had jullie gewaarschuwd er werd niet naar Nuenen gefietst, daarbij waren die Amerikaanse acteurs geen goed volk. Je vond het zo erg dat je er niet heen mocht, dat vind je nu je het verteld eigenlijk nog steeds want het was iets bijzonders, zoiets maak je nooit meer mee. Op mijn vraag waarom je dan niet toch stiekem bent gegaan zeg je, dat liet je wel uit je hoofd vroeger als moeder nee zei dan was het ook NEE. Inmiddels is het douche ritueel klaar en stap je
MuziekGeluk in Essie’s wijk
De volgende meneer, leeft erg in zijn pijntjes en ongemakken, is voor niks te motiveren en verblijft eigenlijk de hele dag in zijn sta-op stoel. Ik weet dat meneer vroeger veel met muziek heeft gedaan dus ben erg benieuwd wat de reactie zal zijn.