Kerst-lantaarntje zelf maken

Een kerst-lantaarntje geeft bewoners een warm welkom bij de kerstmaaltijd. Je eigen plekje verlicht met een kerst-lantaarntje met jouw foto erop.

Tango der herinnering

Tango der herinnering Eerder dit jaar is je man overleden met wie je heel lang samen was. De laatste maanden van zijn leven hadden veel impact op je. Als echtgenote voelde je je heel verantwoordelijk voor zijn welzijn en welbevinden. Je man had veel hulp nodig en ondanks dat de professionele zorg volgens zorgplan voor hem zorgde, deed je nog behoorlijk veel. Boodschappen doen, de warme maaltijd verzorgen en het ontbijt klaarmaken. En tussendoor zorgde je er ook voor dat hij op tijd zijn drinken kreeg. Sinds zijn dood is je bestaan een stuk leger geworden. De dagen duren langer en je hebt moeite om je dag goed in te vullen. Het wordt naarmate de tijd vordert steeds duidelijker dat je alleen bent en dat je levensgezel, je maatje en je partner nooit meer terug zal komen. Tijdens een avonddienst kom ik bij je binnen. Je zit in je stoel en kijkt tv. Ik loop naar je toe en begroet je. ‘Neem plaats Tiana’, zeg je terwijl je naar de stoel schuin tegenover je wijst. Ik neem plaats en vraag hoe het met je gaat. Je zegt goed, maar je blik zegt het tegenovergestelde. Dit benoem ik en je geeft aarzelend toe dat je je man heel erg mist en de leegte van de dag moeilijk vindt te accepteren. Natuurlijk krijg je bezoek van de kinderen en de kleinkinderen. Maar het is niet hetzelfde als het samenzijn met je man. Ik vraag je wat voor jou speciale herinneringen zijn aan je man en jullie tijd samen. Dit doe ik met een reden om het moment van eenzaamheid voor even te kunnen doorbreken. Je kijkt omhoog, denkt een moment na en zegt dan vervolgens heel beslist ‘dansen’. Terwijl je dat zegt zie ik je ogen oplichten en je sombere stemming een beetje verdwijnen. Stijldansen?’, vraag ik terwijl ik me er een voorstelling van probeer te maken hoe mevrouw en haar man in hun jongere jaren over de dansvloer zwierden. ‘Nee, de tango!’ is het antwoord van mevrouw. ‘We gingen als eersten de dansvloer op en kwamen er als laatste paar weer van af.’ Terwijl mevrouw me vervolgens in detail vertelt hoeveel plezier zij en haar man aan het dansen hebben beleefd en dat ze met enige regelmaat een avondje gingen dansen, scroll ik met mijn vinger over Spotify op zoek naar tango muziek uit de jaren 60. Eenmaal deze gevonden speel ik deze af en observeer ik de reactie van mevrouw. Mevrouw doet haar ogen dicht en luistert heel aandachtig met een glimlach op haar gezicht naar de muziek. En terwijl ze dat doet zie ik haar vingers op haar benen bewegen en beweegt ze mee op de melodie. Even later doet ze haar ogen weer open en vertelt ze me hoe fijn die jaren waren en hoezeer ze samen hebben genoten. ‘Dat is een prachtige herinnering aan uw man zeg ik en fijn dat u deze gebeurtenis uit uw leven met mij wilt delen.’ Misschien dat het horen van de tango u wat troost kan bieden in deze moeilijke tijd en wellicht is het een idee om eens vaker muziek te draaien in uw appartement. De apparatuur om muziek af te spelen is aanwezig en mevrouw kan dit nog prima zelfstandig bedienen. Ik zie haar nadenken en ik merk dat ik haar op een idee heb gebracht. Dan is het voor mij tijd om mijn route te vervolgen en neem ik afscheid van mevrouw. Ze bedankt mij voor het gesprek en de muziek met de woorden dat ze ontzettend heeft genoten. Voor mij wederom een bevestiging dat het opzoeken van en samen luisteren naar de persoonlijk favoriete muziek van een cliënt geen luxe is, maar een essentieel onderdeel van het welzijn en welbevinden. Je geeft iemand letterlijk het podium om meer te zijn dan alleen de zorgvrager en zet iemand voor een moment in de spotlights als persoon. Ik gun dat iedere cliënt en hoop dat jij na het lezen van deze blog (nog vaker) muziek in gaat zetten tijdens de zorg. Weet je nog niet hoe? Informeer dan bij Ignar Rip naar de training en de mogelijkheden. Je zult nog versteld staan van de grote effecten van muziek tijdens de zorg. Tiana Vertel het verder…….. Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp

Oompje – is zo vrolijk, zo vrolijk…….

Oompje – is zo vrolijk zo vrolijk – 100 jaar, bijna 101 ben je als je voor het eerst bij ons in zorg komt, het is maar een tijdelijk zorg moment, je bent hier namelijk op vakantie. Samen met een nichtje er even lekker tussen uit. Jullie hebben voor een week een huisje gehuurd op de camping. Ik rijd tot aan de slagboom en druk op de bel, als het goed is mogen wij als we zorg komen verlenen het vakantiepark oprijden. De slagboom gaat open, ik volg de route die ik op heb gekregen maar het valt niet mee, na wat heen en weer rijden en zoeken bereik ik dan eindelijk jullie huisje. Ik stap uit mijn auto, het miezert een beetje, ik loop snel richting het huisje, ik kijk door het raam waar ik langs af kom. Ik zie een wat voorover gebogen slanke man met een vrolijke uitstraling en een nog dikke bos wit haar genieten van zijn beschuitje met hagelslag. Ik klop aan, een vrolijke wat zenuwachtig lijkende dame van begin zestig opent de deur. We geven elkaar een hand en stellen ons voor. Kom gauw binnen zegt ze, het is inderdaad wat fris het is herfst het waait maar regent nu gelukkig niet hard. Ze vraagt of ik mij mijn schoenen uit wil doen, de dame is nogal van het alles klinische schoon houden. Ik leg uit dat ik er ben om dhr. te begeleiden bij het douchen en dat dit echt niet gaat op mijn kousen. Maar ik kan wel wat extra blauwe slofjes uit de auto halen en neerleggen zodat ik en mijn collega’s deze bij binnenkomst aan kunnen doen. Ik loop achter haar aan naar de kamer/keuken. Met een harde stem zegt ze OOMPJE de zuster is er, je lacht, geniet en kijkt niet op of om en neemt nog een hap van je beschuit. Nu nogmaals met een nog iets hardere stem herhaald ze OOMPJE de zuster is er. Je lijkt uit een soort trans te komen kijkt opzij met kleine pret oogjes en neemt me van boven tot onder op dan komt er een grote mooie glimlach op je gezicht je knikt een keer kijkt weer voor je en geniet verder van je beschuitje, rijkelijk belegd met hagelslag wat je zo lekker vind. En beetje verwennen mag wel he zegt het nichtje een beetje lachend maar toch wat verontschuldigend. Als je weer een hap genomen hebt gaan beide armen een stuk omhoog en je handen maken het gebaar van een dirigent, je hoofd gaat vrolijk op en neer mee, je bent vrolijk en hebt kennelijk een leuk deuntje in je hoofd. Terwijl jij lekker geniet van je beschuitje en kopje thee krijg ik vervolgens het strakke werkschema van je nicht te horen, wat de bedoeling is en in welke volgorde, dit steekt volgens haar nog al precies, dit lijkt mij meer overigens meer iets wat zij graag wil als dat het noodzaak is. Al gauw zal blijken dat je nichtje een bijna dwangmatige manier van alles in banen lijden heeft en het is niet gauw goed. Een extra druk voor ons, het is altijd lastiger iets volgens iemand anders zijn volgorde te moeten doen in plaats van je eigen manier van werken, daar hoef ik namelijk niet over na te denken want dat gaat op een natuurlijke logische ingedeelde manier. Maar ik ga me best doen en kijk wat haalbaar is en stellen anders langzaam bij. Je woont in zuid Holland hebt geen kinderen, je bent een echte oude vrijgezel, en dus nooit getrouwd geweest, zover ik begrijp ook echt nooit een relatie gehad, net als jou nichtje overigens die is ook altijd alleen gebleven. Jullie lijken in vele opzichten op elkaar. Je was leraar en gaf geschiedenisles, les geven was je lust en leven. Je verteld er tijdens de zorgmomenten nog steeds met veel passie over, je was ook nog eens een geliefde leraar. Dat bleek wel toen je 100 werd, er zijn toen veel oud leerlingen bij je langs geweest, je kende ze niet meer maar vond de aandacht geweldig. Je nichtje heeft als een van je weinige familie leden zich over je ontfermt. Ze neemt jou 2 tot 3 maal per jaar mee op een kleine vakantie, daarnaast bezoekt ze je met enige regelmaat bij je thuis, en zorg dat alles omtrent de zorg goed verloopt ondanks dat ze best een eindje bij jou uit de buurt woont. Jullie hebben en echte klik en dat is ook goed te zien. Ze zorgt goed voor je, misschien zelfs wel iets te goed. Ik ben geheel op de hoogte van wat moet gebeuren, jij hebt je beschuitje en thee inmiddels op.  Ik loop naar de tafel en vraag of je met me mee gaat. Ik moet hard en duidelijk praten je hebt je gehoor apparaten nog niet in en je hoort slecht, ook je zicht is niet optimaal, verder loop je slecht hebt licht urine verlies en nog wat kleine mankementen gerelateerd aan je leeftijd verder lijkt wel nog wel mee te vallen. Je hebt in ieder geval nog heel veel levens vreugde. Je staat op haakt jou arm in de mijne, je kijkt scheef omhoog kijkt me aan met je pret oogjes geeft me een brede glimlach en al zingend loop je mee naar de badkamer. Zingen doe je de hele dag, liedjes uit je jeugd maar ook hele ondeugende en zelf heb je dan het meeste plezier. Je ben een lieve aandoenlijke vrolijke goedlachse cliënt. Het is dan ook altijd fijn te zien dat je weer in mijn route staat. Ik help je om je ochtend jas uit te doen, je maakt een overdreven bibberend geluid brrrr koud zeg je en maakt om dit nog eens te verduidelijken overdreven kouwelijke bewegingen met je lichaam………, de rest moet toch ook nog echt uit we gaan douchen, we zeg je ondeugend, jou mimiek daarbij is goud waard en doet me laten lachen, nee sorry vandaag douche ik niet

De echte oude Sinterklaas-liedjes

De echte oude Sinterklaas-liedjes Hoe breng je gemakkelijk Sinterklaas sfeer op de huiskamer? Met de echte oude Sinterklaas liedjes van vroeger. Deze kennen de bewoners, hebben ze zelf gezongen of weer gezongen met hun kinderen. Om het verzorgenden van Nederland gemakkelijk te maken heb ik drie playlisten gemaakt met de echte oude Sinterklaas liedjes. Deze liedjes brengen die Sinterklaas sfeer van vroeger terug. Spannend, wachten, zingen bij de kachel, en het heerlijk avondje. 1 – De echte Sinterklaas liedjes van vroeger2 – Meezing Sinterklaas liedjes3 – O, kom er es zingen! Een zak pepernoten, warme chocolademelk en de Sinterklaas playlist van MuziekGeluk. Dat zijn de ingrediënten voor geslaagd Sinterklaas avondje/middagje. Mocht jouw zorginstelling geen Wi-Fi hebben, dan heb ik hier speciaal voor jou linkjes naar de echte oude Sinterklaas liedjes op YouTube: De Schellebellen – De echte Sinterklaas liedjesDe Liedsesleuteltjes o.l.v. Henk Franke – LP: O, kom er eens kijkenGrote Sinterklaaspotpourri LP De Schellebellen/Paula van Alphen Sinterklaas liederen van vroeger – Ouderwetse Sint liedjesSinterklaas is jarig – De DamrakkertjesSint Nikolaasliedjes – De Zonnepitten Ik wens je een fijne Sinterklaastijd geniet ervan en strooi deze liedjes als pepernoten in jouw zorginstelling in rond, je zult gelukkige gezichten die even terug in tijd reizen.  Geschreven op 15 – nov – 2020 Intressant ? Vertel het verder …. Share on whatsapp Share on facebook Share on twitter Share on linkedin Share on email

Ballerina met Alzheimer

Ballerina met Alzheimer herinnert routine Tsjaikovski’s Zwanenmeer Uit heel de wereld word ik getagd en opmerkzaam gemaakt op het zwanenmeer filmpje. In dit filmpje vindt een oud balletdansers met dementie, de herinneringen en de bewegingen terug uit haar dansende periode. Ondanks dat ze in een rolstoel zit maakt zij met haar armen de prachtige bewegingen van de dansende zwaan. Zielsgelukkig om weer even, ondanks de dementie, weer in contact met zichzelf te kunnen zijn. Op 30 oktober 2020 wordt de video geüpload op YouTube door de Asociación Música para Despertar(“Muziek om te Ontwaken”), een Spaanse organisatie die muziektherapie voor ouderen en bewustwording rond Alzheimer promoot. De man die haar de hoofdtelefoon opzet, is Pepe Olmedo, directeur en oprichter van Música para Despertar. De beelden zijn opgenomen in 2019 in een bejaardentehuis in het Spaanse stadje Muro de Alcoy, halfweg tussen Valencia en Alicante. Het bijschrift van de video vermeldt dat het gaat om Marta C. González of Marta Cinta, een “prima ballerina in New York in de jaren ‘60”. González zou er haar eigen ensemble “Rosamunda” hebben opgericht, waarvan ze hoofddanseres, choreograaf en regisseur was. Inmiddels is de voormalig danseres overleden en als eerbetoon werd de video op internet geplaatst. Prachtige ontroerende reacties worden onder dit filmpje geschreven door verzorgenden, familie, partners en kinderen van mensen met dementie. Jong en oud bijna, niemand kan het filmpje met droge ogen uit zien. Dit is weer een voorbeeld van de kracht van muziek wat Oliver Sacks zo treffend beschrijft in Musicofilia. De juiste muziek is in staat om diep liggende patronen te activeren en contact, dwars door de alzheimer mist heen, te maken. Dit muzikale wonder kan alleen ontstaan met de juiste muziek. Hoe vindt je die muziek? Met de MuziekGeluk methodiek. Met de MuziekGeluk methodiek kan iedereen dit ontroerende geluk makende geschenk  geven aan iemand met alzheimer. Met de MuziekGeluk methodiek kan je de zorg-last van mantelzorgers verminderen. Met de MuziekGeluk methodiek leren verzorgende bewoners beter kennen en verlopen zorghandelingen gemakkelijker! Jij hebt de mogelijkheid, de kans en de gelegenheid om het “zwanenmeer effect” cadeau te geven aan iemand met alzheimer. Laat dit filmpje jou inspireren om nu gericht met muziek aan de slag te gaan. Je geeft niet alleen degene met dementie een prachtig cadeau maar ook jezelf. Jij kunt meemaken hoe iemand diep verzonken in de dementie-mist weer tot leven komt. Hoe jij een glimlach brengt op een verstard gezicht en een twinkeling in doffe ogen tovert. Wil jij leren hoe jij die muziek kunt vinden die dit wonder teweeg brengt? Schrijf je in voor een MuziekGeluk training en jij kunt ogen laten stralen en zorghandelingen gemakkelijker laten verlopen. Ik hoop dat dit filmpje een Wake up Call voor bestuurders is. Ga nu gebruik maken van de ongelofelijke kracht van muziek.  Integreer muziek op professionele wijze in de dementie-zorg. Resultaat: Een lagere werkdruk, een hogere werk tevredenheid plus een hogere zorgkwaliteit. Muziek past binnen het Verpleeghuiszorg kwaliteitskader “Persoonsgerichte zorg en ondersteuning” en is gemakkelijk zichtbaar te maken in het kwaliteitsplan en kwaliteitsverslag. MuziekGeluk verzorgd online en in-company trainingen. De trainingen zijn V&VN gecertificeerd en geschikt voor ieder nivo. Neem voor meer informatie contact op met Ignar Rip van MuziekGeluk. Plato zei het al “Music gives a soul to the Universe, wings to the mind, flight to the imagination, a charm to sadness, gaiety and life to everything. It is the essence of order, and leads to all that is good and just and beautiful” Florence Nightingale benoemde muziek al in haar eerste manifest. Wordt het dan niet de hoogste tijd dat muziek op een professionele wijze wordt geïntrigeerd in de Nederlandse dementie zorg? Geschreven op 14 – nov – 2020 Vertel het verder…….. Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp

Herinneringen aan je broer

Herinneringen aan je broer Je zit in de woonkamer in je ‘luie’ stoel die vlakbij de TV staat. Ik noem het liever een comfort stoel, want de term lui past absoluut niet bij je en hoe jij in het leven staat. In je jongere jaren was je actief en runde je samen met je man een eigen winkel. En daarnaast had je ook een gezin en zorgde je voor de kinderen, maar dat deed je met alle liefde en plezier. Vele uren heb je achter de toonbank doorgebracht om de klanten van goede producten te voorzien en de service te geven die ze verdienden. Maar die tijd is al heel lang achter je en anno 2020 heb je regelmatig hulp en ondersteuning nodig. Want helaas is je gezichtsvermogen nog maar een fractie van wat het ooit geweest is en daar heb je veel verdriet van. Soms word het je teveel en rollen de tranen over je gezicht, omdat je niet meer alles kunt doen wat je leuk vindt, zeker op de momenten wanneer je daar behoefte aan hebt. Toen je nog gewoon alles kon, genoot je van boeken lezen, het oplossen van een kruiswoordpuzzel en handwerken. Het is tijd om naar bed te gaan en je zet de TV uit. Je neemt de avondmedicatie en als dat gebeurd is, sta je met hulp op en pak je de rollator. Vervolgens lopen we samen naar de badkamer zodat je nog even naar het toilet kunt gaan en ik je gebit kan poetsen. Ondertussen maken we samen een praatje. En hoe we er precies op komen weet ik niet meer. Maar je begint me spontaan over je broer te vertellen die vroeg uitgezonden was naar Nederlands-Indië om daar te vechten voor het behoud van het Nederlands koninkrijk. De Indonesische bevolking wilde na al die jaren koloniale bezetting het land terug en onafhankelijk worden en dat ging niet zonder slag of stoot. Gelukkig is jouw broer ongedeerd uit de strijd gekomen, want van een andere cliënt weet ik dat haar broer tijdens de gevechten helaas is gesneuveld. Toen jouw broer na zijn dienstplicht weer terug was uit Nederlands-Indië, kwam hij ook thuis met soldatenliedjes. Enthousiast begin je te vertellen over hoe mooi je dat vond en hoe lang het geleden is dat je die muziek hebt gehoord. Ik vraag aan jou of je nog weet wie het liedje heeft gezongen en hoe het nummer heet. De artiest weet je helaas niet meer, maar de tekst ken je nog wel. En daar lig je inmiddels op bed onder de dekens en begin je zachtjes met je broze stem te zingen. ‘Stil staan wij hier aan het strand te staren, Blank en bruin, tezamen hand in hand’. Na een paar zinnen gezongen te hebben stop je en begin je hard te lachen omdat je het niet meer precies weet en je merkt dat je stem vals klinkt. Samen lachen we er extra om, ook omdat het zo’n fantastisch moment is en we ons even in een ander moment waanden. Ik beloof je om het uit te zoeken zodat ik tijdens de eerstvolgende dienst je het nummer kan laten horen. En met hulp van Ignar van MuziekGeluk lukt het me warempel om de artiest en de titel van het lied te achterhalen. Het zijn Laura en Yvonne met Blank en Bruin. Ignar stuurt me de link naar Spotify zodat ik het nummer op mijn telefoon kan afspelen. Als bonus krijg ik ook de songtekst zodat ik het lied samen met mevrouw kan zingen. En zo gebeurt het dat ik de eerstvolgende dienst bij je binnenkom en naast je plaatsneem. Ik zeg dat ik een verrassing voor je heb en je kijkt me met vragende ogen aan. Even kan je mijn opmerking niet plaatsen totdat de eerste klanken van de muziek je woonkamer vullen. Je gezichtsuitdrukking verandert direct in een grote glimlach en je ogen beginnen te sprankelen. Je vindt het prachtig en enthousiast begin je mee te zingen. Tussendoor vertel je verhalen over je broer, over je ouderlijk huis en dat jullie altijd met zijn allen zongen. En dat is precies wat wij samen in jouw appartement dunnetjes overdoen, hard meezingen met jouw favoriete nummer. Bijna 2 minuten lang ben je even de jongere versie van jezelf en lijkt het alsof je even weer thuis bent. Tiana Geschreven op 14 – nov – 2020 Vertel het verder…….. Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.

Essie de Muziek-zuster

Essie de Muziekzuster Vandaag sta ik weer om 7 uur aan je deur. Je opent na enige tijd geheel aangekleed de deur, boven hoor ik het alarm van je wekker nog af gaan. Ik vraag mij gelijk af of je je net hebt aangekleed of slaap je soms met je kleren aan…… We gaan samen weer naar boven wat het is de wekelijkse douche dag, althans deze dag mogen begeleiden overige dagen heb je geen zorg, dit wil je ook niet, je wilt je eigen regie zolang mogelijk houden. Ik denk dat je ons meer buiten houd omdat je anders bang bent dat misschien teveel door de mand valt. Maar je ziet er niet onverzorgd uit, op je haar na dan wat dat heb ik nog nooit anders gezien als dat het alle kanten op staat behalve de goede, moet er wel bij zegen dat ik je natuurlijk alleen eenmaal per week om 7 uur in de ochtend zie, ga er vanuit dat het je slaaphaar is en overdag gewoon netjes zit. Eenmaal boven waag ik het er toch op, heb je je nou net helemaal aangekleed? Je antwoord met ja, ik leg uit dat dat het niet heel zinvol is omdat het nu dat weer helemaal uit moet, ja zuster dat is waar……..ik denk nog steeds dat het anders zit maar laat het in het midden. Vandaag wil je niet je haren wassen ook niet als ik toch wat aandring en aangeef als ik je help het zo gebeurt is, wetende dat je vorige week je haren ook niet hebt gewassen en dat het dus volgende week dan 3 weken geleden is, maar ik respecteer jou eigen regie. Wel zal ik het straks rapporteren mocht ik volgende week niet komen. Je bent onder tussen weer uit de kleren en stapt voorzichtig wat onzeker en onhandig over de badrand, de beugel die geadviseerd is hangt er nog niet, wel heb je een goede bad-plank waar je stevig op kan zitten. Ik heb het niet zo op douchen in bad! Ik sta vlak bij en hou je bij het instappen goed in de gaten. De kraan staat al open en het water is al bijna lekker warm, als ik de sproeier wil pakken vraag je waarom ik de muziek nog niet aan heb gezet, jij bent de muziek zuster. Ik lach en vind het mooi dat je nu zelf al om de muziek vraagt, ik zoek snel het juiste jaartal op Spotify en als de eerst tonen klinken verschijnt er een brede lach en begin je mee te zingen nadat je eerst hebt verteld wie dit liedje zingt het jaartal en nog wat verdere informatie over de artiest. Het is bijzonder hoeveel je van muziek de artiesten weet uit de jaren 50. En zuster was me haren dan toch maar, dan kan ik langer naar de muziek luisteren. Je vertelt tijdens het douchen dat ik in de straat al bekend ben. Bekend als de muziek zuster, je hebt het tijdens de buurt barbecue uitgebreid aan iedereen verteld ik heb een muziek zuster, die brengt de muziek van vroeger, de muziek die ik zo mooi vind en anders nooit meer hoor, dit vind je toch niet erg he Zuster……. Nee hoor ik vind het zelfs leuk. Gelukkig zuster, ik vind het altijd zo leuk, ik heb er de hele dag goede zin door. Vandaag heb ik door jou de hele dag extra goede zin, wetende dat jij vandaag ook weer de hele dag goede zin hebt. Wil je meer weten over gebruik maken van muziek in de zorg en waarom je eigenlijk meer muziek zou moeten gebruiken tijdens de zorg, lees de pagina Muziek bij dementie Essie PS: Wil je meer verhalen uit Essie’s wijk weten? Kijk op Essie’s Wijkblogs op FB Vertel het verder…….. Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp

Geluksmomentje met Pandalinqua

Geluksmomentje met Pandalinqua Vandaag ga ik het weer gezellig maken op onze afdeling somatiek. Met een arm vol verse snijbloemen kom ik de huiskamer binnen. Ik word enthousiast ontvangen, daar is ons bloemenmeisje, zoals onze bewoners mij altijd gekscherend noemen. Ik laat de bloemen keuren en vertel over de bloemen die ik deze keer heb meegebracht. Samen ga ik met onze bewoners de bloemen mooi schikken in diverse vaasjes. Als wij hier druk mee bezig zijn komt u de huiskamer binnen lopen. Steunend op uw rollator hoor ik u binnensmonds iets neuriën. Af en toe staat u even stil, in gedachten verzonken, ik zie dan een denkrimpel op uw voorhoofd verschijnen. Weer doet u een poging, weer staat u stil en denkt na. Als ik u groet, schrikt u op uit uw diepe gedachten. Ik vraag wat u zingt. U zegt een heel mooi Latijns lied te kennen, die u altijd zo prachtig heeft gevonden. Als ik vraag welk lied dat is, haalt u uw schouders op. Het vervelende is, ik kan er niet meer opkomen, zegt u terwijl u een stoel pakt en aanschuift. Niet op de melodie en ook niet op de titel, maar ik vond dat lied altijd zó mooi. Wel weet u te vertellen dat dit lied in de kerk werd gezongen. Oei, dat is een lastige, geen titel geen melodie. Dus nu even een andere app pakken dan shazam. Ik open You-Tube op mijn telefoon.  Terwijl u dichterbij komt zitten zie ik uw gedachten weer afdwalen. Panda……pandalinqua zoiets …is de titel. Ik tik dit in bij You-Tube. Telkens als er een titel verschijnt laat ik het u zien. Nee dat is het niet, u kijkt mij met uw pretoogjes geamuseerd aan. Na wat speurwerk denk ik het gevonden te hebben. Kan het zijn dat Andrea Bocelli dat lied ook zingt? U knikt instemmend. Dan denk ik dat ik het gevonden heb. Volgens mij is dit de titel: “Panis Angelicus”.  Terwijl ik u een blik op mijn telefoon gun, knikt u. Het is goed mogelijk dat dit hét lied is. Wilt u het nu graag horen, vraag ik. U kijkt mij verbaast aan, kan dat maar zo dan? Ja hoor via mijn telefoon is dat zo geregeld, techniek staat voor niets tegenwoordig, vertel ik u met een knipoog. Ik zet het lied aan en zet mijn telefoon dicht bij u neer. Uw ogen vullen zich met tranen. Terwijl ontroering in uw ogen staat te lezen begint een dame die de huiskamer binnenkomt dit lied spontaan mee te zingen. Zij kent de tekst volledig. Later verteld deze dame dat zij vroeger altijd in een koor had gezongen. En dit lied vaak een verzoekje was op bijvoorbeeld trouwerijen. U kijkt op, was nog even diep verzonken in de magie van de muziek. Ik reik u een zakdoekje aan, terwijl u uw ogen droogdept zegt u enorm blij en dankbaar te zijn dit lied weer te mogen en kunnen horen na hele lange tijd. Ik beloof u dit lied vaker aan u te laten horen, uw mooie pretoogjes beginnen te glanzen. En ik, ik ben enorm dankbaar dat ik heb kunnen en mogen bijdragen aan uw muziek geluksmomentje. Voor ouderen van deze generatie gaat een wereld open als ze de techniek zien van een mobiel. Dat je zomaar een favoriet lied kan opzoeken. Het is zo enorm belangrijk en het geeft zoveel mooie geluksmomentjes. Iedereen heeft op deze manier altijd muziek binnen handbereik. Als je echt luistert naar wat onze ouderen aangeven, kan je heel simpel met een app heel veel doen en betekenen. (zie ook de aanbeveling van Ignar over diverse apps om muziek te achterhalen in de vorige nieuwsbrief) Kleine moeite, heel groot plezier!!! Vooral in deze coronatijd is elk verzetje meer dan welkom. Lionne Geschreven op 12 – nov – 2020 Vertel het verder…….. Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp

Allerzielen – herdenken en gedenken

Allerzielen – herdenken en gedenken Op Allerzielen, 2 november,  herdenken we van oudsher degene die overleden zijn. Een partner, vader, moeder, een kind, een goede vriend of misschien iemand die we nooit hebben gekend, maar waar we ons toch mee verbonden voelen. Op begraafplaatsen zie je vaak op oude graven, deze drie letter staan R.I.P. Deze drie letter zijn een afkorting van Requiescat in pace, rust in vrede. Vrede voor de overleden. Maar ook vrede voor degene die achterblijven. Want soms valt het niet mee om vrede met de dood te hebben. Maar gelukkig zijn de woorden herdenken en gedenken werkwoorden. Want iets kunnen doen, hoe klein ook, geeft troost. Het aansteken van een kaars, het schoonmaken van een graf, een bloem voor een foto zeten, het helpt wanneer je machteloos en overweldigd bent door verdriet. Op Allerzielen staan we bewust stil bij degene die overleden zijn en spreken hun naam uit. Want zolang we de namen van de overledene blijven uitspreken, zolang we hun verhalen blijven vertellen blijven ze dicht bij ons. Hun leven vieren om wie ze waren en wat ze voor ons betekende. Verhalen en herinneringen komen naar boven bij bekijken van foto’s. Vertel ze, deel ze, spreek ze uit. Luisteren naar de lieveling ’s muziek van de overledene kan troost en rust brengen. Favoriete liedjes brengen herinneringen naar boven. Muziek is  zelfs in staat om “vergeten” herinneringen naar boven te brengen. Maak een lijst van de favoriete muziek van de overledene, je kunt deze gebruiken voor rouwverwerking, troost, maar ook voor het herdenken, gedenken en het vieren van zijn of haar leven. Muziek heeft een helend vermogen, maak daar gebruik van. Maak een playlist met muziek die jou goed doet voelen, die jouw pijn en jouw verdriet verzacht. Waar woorden niet kunnen komen, komt muziek. Waar worden niet kunnen troosten, troost muziek. Muziek brengt je geest tot rust als het stormt in je gevoel. Welke muziek? Alle muziek die jou goed doet voelen is goede muziek. je kunt verschillenden afspeellijsten maken. Lig je ’s-nachts wakker of val je moeilijk in slaap maak een slaap playlist. Valt het begin van de dag je zwaar maak een wakker-worden lijst, misschien ook een douche playlist? Voor ieder moment van de dag of activiteit kan je een passende playlist maken. Op deze manier helpt muziek jou de dag door te komen, geeft je rust en helpt je om vrede te vinden met de dood. In het “Im Paradisum” heeft Gabriel Fauré  een prachtige wens voor de overledene op muziek gezet. “mogen de engelen u geleiden naar het paradijs, im paradisum deducant te angeli” Troost en hoop voor de levenden is ongelofelijk mooi op muziek gezet door Joaquín Rodrigo in Concierto de Aranjuez. Een kaars, een lied, een foto, zolang de namen genoemd worden en de verhalen worden verteld blijven de overledenen deel van ons leven uitmaken. Gedenk, herdenk en vier hun leven. Ignar Geschreven op 24 – okt – 2020 Vertel het verder…….. Facebook Twitter Envelope Linkedin Instagram Whatsapp

Zingen onder de douche (praktijk uit de wijk)

Zingen onder de douche Het is 7.00 uur en ik bel bij je aan…….ik bel nog een keer aan….., ik leg mijn oor tegen het glas van de voordeur ….. stil ik bel je …….niks……. Ik begin me toch wat zorgen te maken, verschillende scenario’s schieten ongewild door mijn hoofd. Het is natuurlijk nog vroeg, maar dat is op jou eigen verzoek. Je brievenbus zit onder aan de deur, ik ga op mijn knie zitten open de brievenbus en roep je naam ……….en nog een keer……. en dan hoor ik je gelukkig roepen, ik kom eraan zuster, gelukkig alles is in orde. Je bent al een tijdje één maal in de week bij ons in zorg om te begeleiden met douchen. Vandaag is het pas de 2de keer dat ik zorg bij je kom leveren. Je bent een bewust gekozen vrijgezelle dame, die graag zo zelfredzaam blijft als mogelijk. Je verteld dan ook regelmatig, ons moeder heeft altijd gezegd je moet je niet laten verwennen en alles wat je afgeeft komt niet meer terug. Die woorden hebben impact gehad want je geeft dan nu ook niks uit handen. Je hebt je eigen patroon en wijkt hier niet vanaf, het kan natuurlijk ook een houvast voor je zijn. De voordeur gaat open, en verwarde alle kanten opstaande haardos en twee nog slaperige ogen kijken om de deur je verontschuldigd je, de wekker was niet gezet. Het is niet erg, ik ben allang blij dat alles goed met je is. Eenmaal boven wijs ik je erop dat het haren wassen is vandaag, dit is een ritueel waarbij shampoos een bepaalde tijd moet intrekken. Je bent wat gehaast en geeft aan dat je al teveel van mijn kostbare tijd hebt verspilt dus slaan we dat maar over, ik verzeker je dat het niet geeft en we vandaag gewoon je haren wassen, vorige week hebben we dit ook al overgeslagen dan blijf ik gewoon wat langer. Je voelt je bezwaard maar stemt toch in. Als we alles klaar hebben gelegd stap je in bad en zet de douche vast aan, ik vraag je of je van muziek houd. Jazeker zeg je, ik pak mijn telefoon zoek de jaren 50 lijst op Spotify aan en leg de telefoon weg op een veilige plek. Je kijkt me verrast aan en zegt, dat zijn Nederlandse liedjes die ken ik, die zijn uit mijn tijd dat vind ik echt mooi! Je maakt je haren nat, het gaat vandaag niet zo soepel je bent ook nog maar net wakker, ik vraag of ik mag helpen, je zegt moeder zei altijd………. Van 1 maal verlies je echt je zelfredzaamheid niet hoor zeg ik lachend, en je geeft me zonder probleem de douche sproeier aan. Ik mag vandaag zowaar je haren wassen, en terwijl ik jou haren was en gelijk jou hoofdhuid goed masseer, geef je aan dat toch wel heel prettig te vinden, ondertussen neurie je mee met de muziek. Terwijl de shampoo intrekt en je tijdens het wassen hebt meegezongen begin je ineens te vertellen…… De muziek doet je denken aan de zondagen van vroeger, de dag dat vader vrij was en tijd maakte voor het gezin. Een vast ritueel alle 4 kinderen werden een beetje gewassen op de keuken tafel en moesten daar dan blijven zitten zodat ze schoon bleven, tot het tijd was om te gaan wandelen. En er werd op zondag serieus gewandeld van ene dorp naar het andere en op de terug weg kregen jullie dan altijd van vader een ijsco, je lacht van vader mochten we zelf kiezen moeder was nogal zuinig en elke zondag was het moeder die het er niet mee eens was z’n grote ijsco en ook nog dat jullie zelf mochten kiezen. Je geniet daar nu nog zichtbaar van terwijl je het aan het vertellen bent. Ook op de kermis was het vader die jullie elk een 10 rittenkaart gaf, zelf in het café aan de overkant op het terras ging zitten en jullie je kaart zelf mochten op maken. Ook werden er kaneel en zuur stokken gekocht door vader. Als moeder mee ging werd er één 10 ritten kaart gekocht en mochten jullie om ste beurten in de schommel, de schommel waar niemand zo hoog in kon schommelen als vader. De muziek doet je ook denken aan het moment dat vader altijd op zondag in zijn lui stoel ging zitten en de radio aanzetten om naar de politiek te luisteren, maar al gauw in slaap viel. Je zus zette de zender dan om naar radio Luxemburg waar Nederlandse muziek werd gedraaid. Vader werd dan snel genoeg weer wakker en zette hem terug naar politiek, jij bent er van overtuigd dat vader nooit echt veel gehoord heeft van wat er gezegd werd, en het meer een gewoonte was, en weer lach je en zingt vervolgens mee met “Ik sta op wacht”, je kent alle liedjes en weet zelfs de artiesten erbij te benoemen. Ik weet zo niet meer welk liedje het was maar ineens begin je over Vincent van Gogh, die geboren blijkt in Nuenen. In 1956 is er door de Amerikanen een geromantiseerde film over een gedeelte van zijn leven gemaakt. Lust for life   Hiervoor is destijds o.a in Nuenen gefilmd. Dat was nogal wat in die tijd, alle dames in de wijde omtrek gingen daar natuurlijk op de fiets heen, om een glimp op te kunnen vangen van de Amerikaanse acteurs. Jij wou er ook graag heen, maar moeder had jullie gewaarschuwd er werd niet naar Nuenen gefietst, daarbij waren die Amerikaanse acteurs geen goed volk. Je vond het zo erg dat je er niet heen mocht, dat vind je nu je het verteld eigenlijk nog steeds want het was iets bijzonders, zoiets maak je nooit meer mee. Op mijn vraag waarom je dan niet toch stiekem bent gegaan zeg je, dat liet je wel uit je hoofd vroeger als moeder nee zei dan was het ook NEE. Inmiddels is het douche ritueel klaar en stap je